พ.ต.ต.ภูมิปรีชา เผ่าปินตา : เขียน
กาลเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไปวันแล้ววันเล่า จากอดีตสู่ปัจจุบัน จากปัจจุบันสู่อนาคต เป็นเรื่องธรรมชาติและเป็นสัจจะธรรมที่ไม่มีผู้ใดเปลี่ยนแปลงหรือหยุดยั้งมันได้ แต่สิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้คือความรู้สึกที่ดีและความประทับใจในประสบการณ์ชีวิตของผมที่ได้ สัมผัสในช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตรับราชการเป็นตำรวจอยู่ที่ สภ.อ.พาน ซึ่งอำเภอพานเป็นสถานที่แรกที่ผมเริ่มใช้ชีวิตของการเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ และเป็นจุดเปลี่ยนผันชีวิตของผมหลังจากเรียนจบจากโรงเรียนพลตำรวจภูธร 5 ลำปาง เป็นจุดหมายที่ผมเป็นคนเลือกเอง ถึงแม้ว่าชีวิตตำรวจของผมจะไม่เด่นดังอะไรนักหนา แต่ผมก็มีความประทับใจกับชีวิตในสภาพแวดล้อมและสังคมของเมืองพาน ซึ่งมีทั้งความอบอุ่นและความมีน้ำใจของสังคมคนเมืองพาน โดยเฉพาะกับเพื่อนร่วมงานเพื่อนร่วมสังคม สิ่งเหล่านี้ผมเชื่อว่าไม่เพียงแต่ผมคนเดียวที่มีความประทับใจแต่มีอีกหลายคนที่ได้มาสัมผัสกับสังคมเมืองพานแล้วไม่สามารถที่จะตัดใจจากไปที่อื่นได้ ต้องขึ้นทะเบียนเป็นสมาชิกคนหนึ่งของสังคมเมืองพานและใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองพานนี้ตลอดไป
จริงอยู่คนเราไม่มีใครที่จะไม่เคยทำอะไรที่ผิดพลาดหรือทำอะไรที่ไม่ถูกใจผู้อื่นผมก็เช่นกันแต่สิ่งที่ทำไปนั้นมันขึ้นอยู่กับเหตุผลของแต่ละบุคคล ซึ่งสำหรับผมสำนึกอยู่เสมอว่า เราไม่สามารถที่จะทำอะไรให้ถูกใจคนทั้งโลกได้ แต่ควรจะทำในสิ่งที่เกิดประโยชน์กับสังคมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และนั้นคือเป้าหมายชีวิตในการทำงานของผมที่ถือปฏิบัติและจะยึดถือปฏิบัติตลอดไป
ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ผมจะต้องเดินทางจากเมืองพานไปปฏิบัติหน้าที่ในที่อื่น ซึ่งผมคิดไว้ในส่วนลึกของความรู้สึกว่าสักวันหนึ่งผมจะต้องกลับมาปฏิบัติหน้าที่ที่เมืองพานอีก ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต แต่ที่แน่ๆ ปัจจุบันสำเนาทะเบียนบ้านของผมที่อยู่ตำบลเมืองพานและความรู้สึกของผมก็เป็นคนของเมืองพานอยู่ตลอดเวลา ถึงอย่างไรก็ต้องกลับเมืองพานบ้านเราอยู่ดี
สุดท้ายนี้ต้องขอขอบพระคุณผู้บังคับบัญชาทุกท่านที่เมตตาตลอดถึงเพื่อนข้าราชการตำรวจและข้าราชการหน่วยงานใกล้เคียง ตลอดถึงพลังมวลชน พี่น้องสายตรวจอาสา อปพร. และฝ่ายปกครอง ในความรู้สึกที่ดีต่อกันได้ร่วมปฏิบัติงานกันมาซึ่งผมประทับใจในน้ำใจและความร่วมมือเป็นอย่างยิ่ง หวังเอาไว้ว่าโอกาสข้างหน้าจะได้กลับมาร่วมงานกันใหม่เมื่อชาติต้องการขอความสุขสวัสดีจงมีแก่พี่น้องชาวอำเภอพานที่รักทุกๆท่าน
กาลเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไปวันแล้ววันเล่า จากอดีตสู่ปัจจุบัน จากปัจจุบันสู่อนาคต เป็นเรื่องธรรมชาติและเป็นสัจจะธรรมที่ไม่มีผู้ใดเปลี่ยนแปลงหรือหยุดยั้งมันได้ แต่สิ่งที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้คือความรู้สึกที่ดีและความประทับใจในประสบการณ์ชีวิตของผมที่ได้ สัมผัสในช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตรับราชการเป็นตำรวจอยู่ที่ สภ.อ.พาน ซึ่งอำเภอพานเป็นสถานที่แรกที่ผมเริ่มใช้ชีวิตของการเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ และเป็นจุดเปลี่ยนผันชีวิตของผมหลังจากเรียนจบจากโรงเรียนพลตำรวจภูธร 5 ลำปาง เป็นจุดหมายที่ผมเป็นคนเลือกเอง ถึงแม้ว่าชีวิตตำรวจของผมจะไม่เด่นดังอะไรนักหนา แต่ผมก็มีความประทับใจกับชีวิตในสภาพแวดล้อมและสังคมของเมืองพาน ซึ่งมีทั้งความอบอุ่นและความมีน้ำใจของสังคมคนเมืองพาน โดยเฉพาะกับเพื่อนร่วมงานเพื่อนร่วมสังคม สิ่งเหล่านี้ผมเชื่อว่าไม่เพียงแต่ผมคนเดียวที่มีความประทับใจแต่มีอีกหลายคนที่ได้มาสัมผัสกับสังคมเมืองพานแล้วไม่สามารถที่จะตัดใจจากไปที่อื่นได้ ต้องขึ้นทะเบียนเป็นสมาชิกคนหนึ่งของสังคมเมืองพานและใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองพานนี้ตลอดไป
จริงอยู่คนเราไม่มีใครที่จะไม่เคยทำอะไรที่ผิดพลาดหรือทำอะไรที่ไม่ถูกใจผู้อื่นผมก็เช่นกันแต่สิ่งที่ทำไปนั้นมันขึ้นอยู่กับเหตุผลของแต่ละบุคคล ซึ่งสำหรับผมสำนึกอยู่เสมอว่า เราไม่สามารถที่จะทำอะไรให้ถูกใจคนทั้งโลกได้ แต่ควรจะทำในสิ่งที่เกิดประโยชน์กับสังคมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และนั้นคือเป้าหมายชีวิตในการทำงานของผมที่ถือปฏิบัติและจะยึดถือปฏิบัติตลอดไป
ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ผมจะต้องเดินทางจากเมืองพานไปปฏิบัติหน้าที่ในที่อื่น ซึ่งผมคิดไว้ในส่วนลึกของความรู้สึกว่าสักวันหนึ่งผมจะต้องกลับมาปฏิบัติหน้าที่ที่เมืองพานอีก ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องของอนาคต แต่ที่แน่ๆ ปัจจุบันสำเนาทะเบียนบ้านของผมที่อยู่ตำบลเมืองพานและความรู้สึกของผมก็เป็นคนของเมืองพานอยู่ตลอดเวลา ถึงอย่างไรก็ต้องกลับเมืองพานบ้านเราอยู่ดี
สุดท้ายนี้ต้องขอขอบพระคุณผู้บังคับบัญชาทุกท่านที่เมตตาตลอดถึงเพื่อนข้าราชการตำรวจและข้าราชการหน่วยงานใกล้เคียง ตลอดถึงพลังมวลชน พี่น้องสายตรวจอาสา อปพร. และฝ่ายปกครอง ในความรู้สึกที่ดีต่อกันได้ร่วมปฏิบัติงานกันมาซึ่งผมประทับใจในน้ำใจและความร่วมมือเป็นอย่างยิ่ง หวังเอาไว้ว่าโอกาสข้างหน้าจะได้กลับมาร่วมงานกันใหม่เมื่อชาติต้องการขอความสุขสวัสดีจงมีแก่พี่น้องชาวอำเภอพานที่รักทุกๆท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น